Ağladım ve Sustum

“Ağlama sesleriyle başlayan hayat, sükûta yaklaşır adım adım.”
S.B.Karahan

Ağladım ve sustum
Bu hayat değil
Umut deryasında gezdiğim zaman
Ağladım ve sustum
Eski bir sebil
Yıldızlara doğru akan kahraman

Ağladım ve sustum
Çok çok önceden
Baharla birlikte bir kara sevda
Ağladım ve sustum
Günlerle gelen
Bakışlarım da pörsüdü semada

Ağladım ve sustum
Sanki son defa
Ummana dökülen yitik çağlayan
Ağladım ve sustum
Kayboldu vefa
Sırroluşlarımı yoktu anlayan

Ağladım ve sustum
Eski bir hüner
Kaf’tan güneş çalan yağmur güncesi
Ağladım ve sustum
Kim kimi dinler
Cennet ve cehennem!.. mahşer öncesi

Ağladım ve sustum
Köhne bir saray
Merdivenlerinde zıp zıp kargalar
Ağladım ve sustum
Gözlerimde yay
Zehirli ok attım ruhuma kadar

Ağladım ve sustum
Yaşlanan hayat
Sükûta yaklaşır âh adım adım
Ağladım ve sustum
Ağlamak… heyhat
Bir yüreğe ulaşsaydı feryadım

Ağladım ve sustum