AĞLADIM VE SUSTUM

“Ağlama sesleriyle başlayan hayat,
sükûta yaklaşır adım adım.”
S.B.Karahan

Ağladım ve sustum
Bu hayat değil,
Umudu kuşanıp gezdiğim zaman.
Ağladım ve sustum
Eski bir sebil,
Yıldızlara doğru akan kahraman.

Ağladım ve sustum
Çok çok önceden
Baharla birlikte bir kara sevda.
Ağladım ve sustum
Günlerle gelen
Bakışlarım da pörsüdü semada.

Ağladım ve sustum
Sanki son defa
Ummana dökülen yitik çağlayan.
Ağladım ve sustum
Kayboldu vefa.
Sırroluşlarımı yoktu anlayan.

Ağladım ve sustum
Eski bir hüner,
Kaf’tan güneş çalan yağmur güncesi.
Ağladım ve sustum
Kim kimi dinler?
Cennet ve cehennem!.. mahşer öncesi.

Ağladım ve sustum
Köhne bir saray,
Merdivenlerinde zıp zıp kargalar.
Ağladım ve sustum
Gözlerimde yay,
Zehirli ok attım ruhuma kadar.

Ağladım ve sustum
Yaşlanan hayat
Sükûta yaklaşır âh adım adım.
Ağladım ve sustum
Ağlamak… heyhat
Bari bir yüreği yaksa feryadım.

Ağladım ve sustum!

Erdal Turna