SON LİMAN

Ölümü düşünerek başlayalım
Bugüne yarına
Gölgede ve aydınlıkta
Düşler arasında
Ölüm
En sahici olan.

Süngüler, süvariler, piyadeler,
Kılıç kalkan.
Satır aralarından,
Yer küreden
Uçsuz bucaksızlığa uzanan.
Ebemkuşağı, eleğimsağma, kehkeşan…

Nasib olunca olgunluğa durur ya zaman,
Yalvaç bir esenlik getirir bize iman.
Eyyub, Davud, Yusuf, İsa, Süleyman…
Ve yırtılan göklerden gül sağanağı,
Son liman!

Çat kapı muştucusu sonsuzun.
Hastalıkta sağlıkta
Dirimler arasında
Şehirlere sığmayan.

Her dünyalık yaşantı
Mutlak son bulur.
Yalansız ve yanlışsız sahihlik budur.
Gelir şifacı melek
Yolculara yollarında dokunur.
Açılır sağdan
Bir kitaptır temenni
Okunur:
Sayfa sayfa yazılarda
Yazıtlarda huzur.

Yekpare koy,
Son liman,
Kâinatta nur!
Kaza ve kader
Uçmak ve keder
İnsan bu son limanda
En temiz soluk olur.

Erdal Turna